Dag 12: naar de wilde kust
21 April 2016 | Zuid-Afrika, Trennerys
Dit wordt weer een lange reisdag. Vanuit de Drakensbergen gaan we vandaag naar de Wilde Kust, die van de Indische Oceaan. Om 6,45 ontbijt en om 7.30 vertrek. Het wordt voor ons al routine.
Voor een kop koffie stoppen we bij Kokstad. Deze plaats is ontstaan na een eerste huwelijk tussen een Xhosa en Koi (bosjesmannen).
In de koloniale tijd heeft het onder Engelse invloed gestaan, wat zichtbaar is in de bouwstijl van de huizen. Het plaatsje dankt zijn naam aan Adam Kok.
De hele weg volgen we de N2. Voor het grootste gedeelte is dit een tweebaans weg, met veel onoverzichtelijke bochten. Regelmatig zien we inhaalmanoeuvres maar net goedgaan. Gelukkig haalt onze chauffeur alleen in als het echt kan.
Langs de weg en zover het oog reikt zien we veel townships, we rijden nu door Transkei.
De huizen van de zwarte bevolking lijken over het landschap gestrooid te zijn. De huisjes zijn verschillend van kleur en variëren in grootte van kleine schuurtjes tot bungalows. Alle huizen hebben veel grond.
Regelmatig gaat de weg dwars door een grotere plaats. Daar is dan veel te zien. Centraal ligt het busstation. Het openbaar vervoer voor de zwarte bewoners bestaat uit honderden busjes, waarvan de chauffeur soms niet eens een rijbewijs heeft. Dan zijn er vele stalletjes waar producten worden aangeboden. Verder zijn er veel gewone winkels, waarvan sommige er heel Europees uitzien. Meestal is er ook een KFC restaurant. Deze keten doet hier goede zaken. Opvallend druk is het bij de vele bouwmarkten. Iedereen lijkt hier bezig zijn huis te verbeteren. Tenslotte zien we veel haar salons. De kapsels van de zwarte vrouwen zijn vaak fraai gevlochten of met kralen voorzien.
Voor de lunch stoppen we net buiten Mthatha (voorheen Umtata). Deze stad met 280.000 inwoners is de hoofdstad van Transkei.
De laatste 30 (!) km van de route gaat over een onverharde weg. We komen langs woningen waar in de achtertuin de grootouders liggen begraven. Alleen de man mag dit hofje bezoeken. Een vrouw zou hierdoor ontheiligd worden.
De weg wordt op dit moment geasfalteerd maar daar mag nog niet op gereden worden. De laatste paar 100 meter is al wel met asfalt.
Dan zijn we bij ons hotel Trennerys. Het ligt direct aan het strand van de Indische Oceaan en bestaat uit allemaal losse huisjes. Wij hebben een huisje met nog net een beetje zeezicht. We maken nog een korte strandwandeling omdat het al snel donker wordt.
Het diner is hier een 3-gangen keuzemenu. Tijdens het eten barst een onweersbui los. De regen komt met bakken uit de lucht. Na het eten wordt een disco georganiseerd. Met speciaal voor ons ook Nederlandstalige muziek. Onder het afdak is het droog. Er wordt volop gedanst.
Voor een kop koffie stoppen we bij Kokstad. Deze plaats is ontstaan na een eerste huwelijk tussen een Xhosa en Koi (bosjesmannen).
In de koloniale tijd heeft het onder Engelse invloed gestaan, wat zichtbaar is in de bouwstijl van de huizen. Het plaatsje dankt zijn naam aan Adam Kok.
De hele weg volgen we de N2. Voor het grootste gedeelte is dit een tweebaans weg, met veel onoverzichtelijke bochten. Regelmatig zien we inhaalmanoeuvres maar net goedgaan. Gelukkig haalt onze chauffeur alleen in als het echt kan.
Langs de weg en zover het oog reikt zien we veel townships, we rijden nu door Transkei.
De huizen van de zwarte bevolking lijken over het landschap gestrooid te zijn. De huisjes zijn verschillend van kleur en variëren in grootte van kleine schuurtjes tot bungalows. Alle huizen hebben veel grond.
Regelmatig gaat de weg dwars door een grotere plaats. Daar is dan veel te zien. Centraal ligt het busstation. Het openbaar vervoer voor de zwarte bewoners bestaat uit honderden busjes, waarvan de chauffeur soms niet eens een rijbewijs heeft. Dan zijn er vele stalletjes waar producten worden aangeboden. Verder zijn er veel gewone winkels, waarvan sommige er heel Europees uitzien. Meestal is er ook een KFC restaurant. Deze keten doet hier goede zaken. Opvallend druk is het bij de vele bouwmarkten. Iedereen lijkt hier bezig zijn huis te verbeteren. Tenslotte zien we veel haar salons. De kapsels van de zwarte vrouwen zijn vaak fraai gevlochten of met kralen voorzien.
Voor de lunch stoppen we net buiten Mthatha (voorheen Umtata). Deze stad met 280.000 inwoners is de hoofdstad van Transkei.
De laatste 30 (!) km van de route gaat over een onverharde weg. We komen langs woningen waar in de achtertuin de grootouders liggen begraven. Alleen de man mag dit hofje bezoeken. Een vrouw zou hierdoor ontheiligd worden.
De weg wordt op dit moment geasfalteerd maar daar mag nog niet op gereden worden. De laatste paar 100 meter is al wel met asfalt.
Dan zijn we bij ons hotel Trennerys. Het ligt direct aan het strand van de Indische Oceaan en bestaat uit allemaal losse huisjes. Wij hebben een huisje met nog net een beetje zeezicht. We maken nog een korte strandwandeling omdat het al snel donker wordt.
Het diner is hier een 3-gangen keuzemenu. Tijdens het eten barst een onweersbui los. De regen komt met bakken uit de lucht. Na het eten wordt een disco georganiseerd. Met speciaal voor ons ook Nederlandstalige muziek. Onder het afdak is het droog. Er wordt volop gedanst.
-
21 April 2016 - 10:11
Gerry Van Schie:
Bedankt voor de prachtig geschreven brieven. De reis van jullie is zeer de moeite waard. Hebben jullie nog tijd om te slapen? Bij thuiskomst hebben jullie een week nodig om bij te komen. Nog ruim een week op stap en hoop ik jullie snel te zien. Dinsdag jl. CORPUS bezocht het was bijzonder, daarna de Hortus en heerlijk gaan eten bij Vverboden Toegang met de Soc. Dames(14personen)Veel liefs Mamma XXX dag. -
21 April 2016 - 10:33
Richard:
Fijn dat ze ook Nederlandstalige muziek was tijdens de disco. (Grapje). Ik hoop dat jullie ook tijd hebben om in de Indische Oceaan te zwemmen. Veel plezier! Groeten uit Almere, Richard -
21 April 2016 - 21:28
Marjolein:
Hoi pap & mam,
Leuke verhaaltjes hoor! Geniet maar lekker van de mooie dingen daar. Het is deze week hier ook wel goed weer en moest vandaag even naar school dus de rest van de dag een beetje vrij genomen om in de zon te zitten!
Liefs Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
