Rustdag en Batu stad

Gisterenavond levende muziek bij het diner. Een zanger en toetsenist die gezellige muziek spelen. Om 8 uur haakt een deel van de groep af omdat zij middernacht op excursie gaan. We blijven met zes anderen achter en de band vindt het leuk om voor ons te blijven spelen. Het wordt erg gezellig. We gaan met zijn allen de dansvloer op en het personeel danst met ons mee. Een van de obers brengt een grote warmhouder van het buffet terug naar de keuken en wil daarbij tegelijk een vrolijke dans uitvoeren. Hij glijdt daarbij uit en het water uit de warmhouder ligt als een grote plas op de vloer. Zelf is hij ook behoorlijk nat. We komen geen van allen bij van het lachen.
Het wordt nog vrolijker als blijkt dat de band ook Nederlandse nummers kan spelen. Luidkeels zingen we mee met "Tulpen uit Amsterdam".
Om half 10 vinden we het mooi geweest en gaan lekker slapen.
Het hotel ligt pal naast een flinke moskee en om 4 uur vannacht was het dus weer raak. De oproep voor het eerste gebed van de dag galmt door de luidsprekers. Omdat het hotel in een dal ligt horen we wel 10 verschillende moskees in de wijde omtrek. Met elkaar vormt dit een bijzonder vals geheel.
Dachten we daarna tot half 9 uit te kunnen slapen, horen we nog voor 6 uur honderden kinderstemmen.
Ons hotel blijkt voor grote groepen schoolkinderen een dagje uit te zijn. Met name de speeltuin is daarbij favoriet. Het dagelijks leven begint hier blijkbaar vroeg, namelijk als de zon op is.
Om 9 uur treffen we Anjo en Kees bij het ontbijt en gaan daarna met een mini busje (beter gezegd micro busje) naar Batu stad. Het systeem met de busjes doet ons denken aan de dolmus in Turkije. Elke route heeft een eigen kleur, ze stoppen op verzoek en een ritje heeft een vaste prijs (in ons geval € 0,28).
Kees krijgt zich met zijn 2 meter maar net in het busje gepropt.
De 3 km naar het winkelcentrum
Batu Plaza hadden we niet graag gelopen. Ondanks de hoge ligging is het erg warm.
Het winkelcentrum stelt niet zo veel voor. Eigenlijk is het alleen een grote supermarkt en een klein warenhuis. We gaan voor de gids, de chauffeur en de bijrijder wat geld ophalen en kopen een doosje om het geld in te doen en een notitieboekje waar we allemaal iets in kunnen zetten. Monique koopt 2 paar schoenen voor nog geen €12.
Het busje terug zit al aardig vol met 4 mensen. We proppen ons erbij en nemen onderweg nog 2 mensen mee. Onvoorstelbaar dat dit allemaal in dit busje past.
Bij terugkomst en bij de lunch krijgen we de ervaringen te horen van de "Bromo-gangers". Het was een zware reis geweest. Twee uur heen en drie uur terug, omdat met de opkomst van de zon ook de ochtendspits begint. Dan nog een stuk in een jeep, die niet heel comfortabel was geweest.
Het schouwspel van de opkomende zon in het panorama van de vulkaan en omliggende bergen was de moeite wel waard geweest. Ook het kijkje in de krater was indrukwekkend geweest. De vulkaan produceert blijkbaar een onheilspellend geluid.
Om half 8 hebben we het diner buffet, waarbij vanavond alleen de toetsenist voor de muziek zorgt.
Morgen om 7 uur ontbijt en vertrekken we om half 8 naar ons volgende hotel.