Naar Kalibaru

Na het diner gisteren zijn we niet lang bij de muziek gebleven. We drinken op het balkon een lekkere kop koffie en gaan op tijd slapen.
Vandaag vertrekken we om half 8 richting Kalibaru.
Onderweg komen we verschillende markten tegen. Één markt is de hele nacht in bedrijf. Van 10 uur in de avond tot ongeveer 6 uur in de ochtend. De reden is dat de vele eetstalletjes 's ochtends vroeg hun gerechten al klaar willen hebben voor de mensen die niet thuis maar onderweg ontbijten.
Langs de weg staan op een plek allemaal vrachtwagens met suikerriet in de berm geparkeerd.
De suikerfabriek die hier ligt heeft op dit moment geen suikerriet nodig. De chauffeurs moeten soms dagen wachten voordat ze hun lading kunnen lossen. Ze slapen dan in de vrachtwagen.
Een bijzondere bevolkingsgroep in dit gebied van Java zijn de Mandurezen. Madurese vrouwen hebben het hoofd half bedekt zodat hun grote oorbellen als status symbool goed zichtbaar blijven.
De traditionele Madurese mannen dragen over een korte broek een sarong en dragen een zwart hoofddeksel. De kinderen van Madurese ouders bouwen hun huis tegen dat van de ouders aan. Afhankelijk van het inkomen zit er een pannen dak op of een rieten dak.
We stappen kort uit bij een markt waar alle bananen en kokosnoten uit dit gebied worden verkocht. Rond dit tijdstip zijn alle kokosnoten verkocht. Er liggen nog wel ongeveer 1000 trossen bananen waarvoor nog een koper nodig is. Er zijn verschillende soorten bananen, van klein (deze zijn extra zoet) tot enorm groot (bakbananen). De bananen worden groen geplukt maar zijn na transport precies rijp.
We rijden een flink stuk langs een kanaal dat in totaal 85 km lang is. Het kanaal vormt de basis voor de irrigatie van de omliggende rijstvelden en is door de Nederlanders aangelegd. De locale bevolking gebruikt het kanaal om de was te doen of zich zelf te wassen, maar ook om hun behoefte in te doen. We zien verschillende mensen in het water.
Om 14.00 stoppen we voor de lunch in Jember. Het restaurant bestaat uit een pagode en een typisch Indonesië rietgedekt gebouw. We zien op een gegeven moment hagedissen over de muur lopen boven het buffet. We gaan er maar vanuit dat er niet eentje in het eten is gevallen. Om half 4 vervolgen we onze weg voor de laatste anderhalf uur rijden.
Onderweg komen we grote droogschuren tegen, die van bamboe zijn gemaakt. Hierin worden de tabaksbladeren gedroogd die in deze omgeving geteeld worden. Vlak voor onze bestemming moeten we nog over een pas op 774 meter, waarvoor we verschillende haarspeldbochten moeten nemen.
Om 17.15 zijn we eindelijk in ons hotel in Kalibaru. De reis heeft meer tijd gekost dan we hadden gehoopt. Chris heeft ons onderweg op het verkeerde been gezet over de kwaliteit van dit hotel. Daarom overtreft het zeer onze verwachting. Tussen een bos van palmen liggen onze kamers twee-onder-een-kap. Het zwembad ligt prachtig. We gaan direct wat drinken in de bar. Het was onderweg nogal bewolkt en het regende zowaar even fel. De temperatuur is nog steeds 30 graden. We blijven hier twee nachten voor we zaterdag naar Bali overvaren.